Interculturele communicatie

ontmoetingen tussen nieuwe culturen vinden plaats bij bijvoorbeeld immigreren naar een ander land.
In de tijd dat je naar een nieuw land verhuisd ben je positief ingesteld, euforie. Je begint aan een nieuw deel van je leven. Na een aantal weken begint je cultuurshock. je moet wennen aan de omgeving, mensen, het eten, waarde en normen, de taal, communicatie gaat in het begin meestal niet goed. Na een aantal weken wennen vormt er een acculturatie, je gaat kenmerken overnemen. Je leert de cultuur beter kennen en uiteindelijk wen je aan het dagelijks leven.

Euforie 1
cultuurshock 2
acculturatie 3
evenwicht 4 

Communicatie macht afstand

afstand tussen ouder en kind: in Nederland heb je respect voor je ouders.
afstand tussen leidinggevende en werknemer is serieus, je mag als werknemer in Nederland je mening geven, advies vragen etc. Tegenspreken wordt niet gewaardeerd. op je werk heb je respect voor al je collegae.
afstand tussen docent en student in Nederland, toon respect voor je docent en je medeleerlingen. Nederland heeft een klein macht afstand. Wat ikzelf heb meegemaakt op een interculturele uitwisseling met studenten uit China die naar Nederland zijn gekomen voor een paar weekjes om iets van onze cultuur te zien, hebben ze ook een beetje over hun cultuur verteld en zo vertelden ze dat de scholen in China heel streng zijn. hier mogen studenten bijna geen feedback geven, moeten het er altijd mee eens zijn en mogen niet hun meningen naar buiten brengen. Ze moeten het dus eens zijn met hun leraar. 
Een jongen in de groep waarmee ik naar Tanzania ben geweest viel op mannen en was dus homoseksueel. In Tanzania zijn ze hier echt op tegen. We hebben daar een kerk bezocht en daar begonnen ze met het vertellen over hoe slecht het wel niet was om op hetzelfde geslacht te vallen en dat het een ziekte is. Natuurlijk vond deze jongen dit niet leuk om te horen, zo had hij ook bijna geen macht om te vertellen over hoe hij er over dacht.


individualisme vs collectivisme         

Het individualisme scoort hoog in de maatschappij. De communicatie tussen mensen over het algemeen zijn vrij los. Kenmerken individualisme: inhoud is belangrijker dan de relatie, je bent verantwoordelijk voor je eigen gedrag, je status wordt bepaald door je eigen prestaties
je eigen mening naar voren brengen wordt gewaardeerd. zelfs als het leidt tot conflicten. Collectivisme: in dergelijke maatschappijen wordt er aan de burgers/werknemers verwacht dat zij voor zichzelf zorgen en voor zichzelf opkomen.

Collectivisme: in de collect Maatschappijen wonen mensen die vanaf de geboorte al horen bij een sterke groep en hechte groep. Kenmerken Collectivisme: vermijden van conflicten, onvoorwaardelijk vertrouwen, de relatie is belangrijker dan de inhoud, gedeelde verantwoordelijkheid, de communicatie is indirect, een ja is niet altijd een ja en een nee is niet altijd een nee

Masculiniteit en Femininiteit 
mannelijk en vrouwelijk verdelingen van rollen in de maatschappij
Masculiniteit: macho cultuur.
Eigenschappen, assertief, hard, dominant, macht en prestatie gericht politiek gerevideerd
denk hierbij aan USA, Japan, Marokko, Oeganda, denk hierbij aan kapitalistisch. Japan is collectivistisch. Feministisch, denk hierbij aan zorzaam etc, (Nederland.)

Mijn ontmoeting tussen culturen
In mijn 16e levensjaar heb ik een interculturele stage (wereldburgerstage) gelopen in Tanzania. dit was mijn eerste verre reis die ik maakte met een groep studenten en leraren. Hier verbleven we 3 weken en reisde we door Kenia en grotendeels door Tanzania. Voordat we vertrokken moesten we natuurlijk veel weten over deze landen en hadden we masterclasses zodat we wisten wat ons te wachten stond. Toen de dag aanbrak en ik afscheid moest nemen van thuis en in het vliegtuig stapte, begon mijn reis. Niet wetend dat deze reis mij zo zou veranderen. van cultuur shocken tot vrienden voor het leven in een totaal ander land. Mijn grootste cultuur shock was het leven in een gastgezin in Kipok, een plaats in Tanzania. Per twee leerlingen van Nederland mochten wij 2 nachten leven en doen zoals een echte Tanzaniaan dat ook doet. Zo werden we super vriendelijk ontvangen. Zoals ze dat hier doen, doen ze dit in Nederland niet. Ook hebben we een dag mee mogen lopen met de Massaï bevolking. Ze woonde in zelfgemaakte huizen gemaakt van mest en grond. en trokken met hun vee. douchen zich maar 1x in de maand en je werd omringt door vliegen. voorheen wist ik wel dat dit bestond, maar als je het met je eigen ogen ziet weet je pas hoe het is. In Peru in 2016 wist ik wat mij wel een beetje te wachten stond door mijn voorheen gaande reis. maar toch, het is een heel ander wereld deel en ik ben daar toch ook wel geschrokken van de leefomstandigheden. zo zijn we snachts naar het riool van Ayacucho (peru) geweest en daar leefde jongeren van 4 tot 18 jaar, dit waren jongeren die mishandeld waren door hun ouders, op straat gezet of gevlucht zijn uit huis omdat ze ee moeilijke of geen thuissituatie hadden. Veel van deze jongeren hebben dus iets met zich mee gedragen. Maar zo heb ik deze stage meegelopen bij 'Mama Alice' dat is een organisatie voor straatjongeren in Ayacucho en door deze Nederlandse organisatie in Peru is de straatjongeren percentage bijna gestopt in Ayachucho zelf. Ook als ik terug kom van mijn reizen en het vertel aan mijn ouders, familie en vrienden snappen hun toch niet helemaal precies wat ik heb meegemaakt. Wel komen we nog steeds soms met de groep waarmee ik gereisd heb bij elkaar en dan vertellen we nog verhalen. Met deze groep kan ik het goed delen en ze snappen het ook.